nota:
O azougue é o nome antigo que se lle daba ao Mercurio. O azougue confire ao vidro a facultade de reflectir a realidade que recibe, pois o espello non é senon un vidro azougado. Do mesmo xeito Lamas e De Miguel, coa colaboración de Romero, reciben a realidade da música tradicional, pero a reflicten cun espello libre que non se ciñe á literalidade do obxecto reflectido. O espello imaxinario co que traballan xenera novas pezas nas que a compoñente tradicional tan só é unha parte da súa nova realidade, un mundo musical no que a World Music conflúe coa música clásica e o Jazz, un mundo no que a tradición ocupa sempre un lugar privilexiado.
Pedro Lamas: saxo soprano e barítono, gaita, dulzaina, melódica, flauta e percusión.
Xosé Lois Romero: percusións tradicionais.
Jacobo de Miguel: piano.
