Cos medios xustos pódense facer cousas de calidade, ben dignas. Sempre e cando as ideas (neste caso cancións) teñan o seu aquel e o resultado estea ben rematado. Disto é un exemplo o “Vol. III” do proxecto de Belem Tajes (teclado e voz) e Maritxinha (baixo e loops). Só contaban con dúas coleccións máis breves (EPs) de cancións, algúns videoclips e, iso si, moitos concertos, pero sementaron sen présa nin pausa a súa boa sona. Até o punto de ser recoñecidas co Premio Martín Códax de Músicas ao Vivo na categoría de blues, funk, soul … porque é a esas sonoridades onde levan versos tradicionais ou do folk. De aí a etiqueta de “soulk” que acompaña decote as súas mencións.
Neste “Vol.III” recrean “Eu chorar, chorei”, “Moreniña”, “Xa me dixo”, “Palmira”, “Corasón” … con xeito e/ou “groove” e tamén saen airosas de daren outra vida a unha peza tan emblemática coma “Unha noite …” de Chané sobre versos de Curros Enríquez … .. Xa asinan temas propios que podemos tomar coma avisos de próximos movementos estilísticos. O exemplo máis claro é o achegamento ao hip-hop de “Coucou”, onde se acompañan dunha referente galega nese estilo coma Wöyza. En “Lingua” amosan sensibilidade e compromiso para coas linguas minorizadas e non podo deixar de salientar a sinxela e fermosa “Preludio de Lúa Awel”, adicada á Lúa, filla de Ugia Pedreira e afectada de microcefalia e parálise cerebral.
Unha mágoa que a edición do disco non sexa o brillante que merece o contido, coa produción correcta por Nicolás Vieites e colaboracións ben atinadas, como o saxofón de Nata Álvarez en “Xa me dixo”, as percusións de Adrián Seijas e as guitarras do propio Vieites. As Vudú teñen gusto, cantan e tocan moi ben, e por riba andan sobradas de encanto nos seus concertos. Coñecelas é querelas, parafraseando aquel “To Know Them is to Love Them” dos Teddy Bears de Phil Spector.
Pepe Cunha, 12-marzo-2019
