nota:
Vinicio Capossela en data única en Galicia. No ciclo Son Aloumiños presentando o álbum: “Canzoni della cupa”
Apertura de portas: 20:30h. Concerto: 21:00h. Entrada adiantada: Dende 8 euros. Billeteira: 10 euros. Venda de entradas en www.ataquilla.com e billeteira do Teatro Jofre.
Arquetípico, ancestral, máxico e rural.
O folk é para min un grande xacemento que aflora en latitudes distintas con distintas voces e instrumentos, pero que parece brotar dunha soa raíz común en cada lugar…. como se “in illo tempore” a música, a canción e o lamento fosen xerados por un só berro, unha turbulencia soterrada perenne e calada. (Vinicio Capossela)
Vinicio Capossela volve actuar en España – a poucos meses das súas aclamadas actuacións no Teatro Grec de Barcelona, en Xixón, Zaragoza e no Mercat da Musica Viva de Vic, en compaña de Cabo San Roque – para presentar, cun novo trío folk, o seu traballo máis recente, “Canzoni della Cupa”, disco de ouro en Italia e xa publicado en distintos países europeos e en América do sur.
“Canzoni della Cupa” xurde dun xacemento que é o que os antropólogos chaman a cultura da terra, un patrimonio fillo dunha civilización milenaria, que levamos dentro e que recoñecemos por medio de sinais, cando xa non hai ocasións de vivila e practicala directamente, dado que cambiou o contesto que nos rodea. Pero basta prestarlle atención para que este patrimonio regale a quen escolle entrar alí unha experiencia marabillosa, chea de beleza e inquietude.
En canto ao resto, como ten dito Bob Dylan, “non hai nada tranquilizador na música folk”, i é xustamente das ensinanzas de Dylan – da busca dunha chave de acceso que lle permitise a Capossela partir da forma das baladas para transformalas en algo que coñecese máis de preto e que tivese unha raíz folclórica de pertenza – que naceu este disco. Un disco dividido en dúas partes, polbo e sombra, como un imaxinario pobo dividido en dous polo bater do sol eo transcorrer das horas á sombra do tempo. Un álbum onde tamén atopan lugar algunhas re lecturas de cancións do máis grande cantante folk da Italia meridional, Matteo Salvatore.
Un disco que se presenta coma unha obra monumental para a antropoloxía do sur de Italia, un álbum que recupera e outorga dignidade literaria a unha tradición oral sedimentada e forte, feita de superstición e relixión, tradición e emigración.
Nestas historias habita un sur que se abre camiño, que fala a lingua dos avós e mantén unida a rede dunha cultura destinada a esmorecer.
Un disco que de algún xeito fai que o que Homero fixo pola tradición grega: fixa e outorga á historia mediante escrita mitos, arquetipos e lendas que o helenismo entón e a globalización agora arrastra consigo.
Para representar ao vivo un disco tan sinxelo e ao mesmo tempo tan estratificado, só había un xeito: tocalo nas versións na que gran parte das cancións naceron. Cun trío, con guitarras, como si se estivese nun patio, nunha corte ou nunha das mil grutas subterráneas que poboan Calitri* e nas que de noite os homes do pobo reúnense para beber, cantar xuntos e afastar á morte ao son da conversa. Do mesmo xeito, será así que Vinicio Capossela, Alessandro “Asso” Stefania e Víctor Herrero, unha gloria nacional da guitarra, presentaranse ante o público para executar cancións arquetípicas, ancestrais, máxicas e rurais. Xunto a ese repertorio tamén encontrarán o seu lugar cancións chegadas do repertorio dalgún dos grandes cantantes de folk, del gran Matteo Salvatore – aquel que desde que se foi nos deixou, para dicilo con palabras de Capossela, “como unha igrexa sen cruz” – e Atahualpa Yupanqui, pasando por unha homenaxe a Bob Dylan, sen esquecer o traballo de adaptación e difusión que Capossela xa ten feito en anos anteriores cos seus repertorios de tango, morna e rebético. En canto ao resto, como xa dixo alguén, “toda a música é música folk, só cambian os instrumentos”.
E este tour ofrece a ocasión de levar novamente a casa, a un dos pobos do imaxinario máis fortemente rural e ancestral, un feixe de cancións feitas de polbo e sombra, porque a fin de contas é de so do que estamos feitos. “Pulvis et umbra sumus”.
*Calitri é un pobo de Alta Irpinia (Campania, Italia do sur) de onde proveñen os devanceiros de Vinicio e onde fincan as raíces algunhas das historias contadas no álbum “Canzoni della Cupa”
